Spotkanie dziesiąte. 14 listopada 2007
Podczas pierwszej część spotkania WKF kilka cyklów prac, opatrzonych wspólnym tytułem „Okruchy czasu i przestrzeni”, czyli rok życia fotografią, prezentowała Marzena Lewkowicz. Na początku autorka pokazała fotografie wykonane podczas półrocznej podróży po Indiach. Znalazły się tutaj zarówno zdjęcia reportażowe, ukazujące rozmaite aspekty życia Hindusów, jak również wystudiowane i nastrojowe fotografie wnętrz architektonicznych, znalezionych w regionie Ladakh, w północnych Indiach. Autorka przeniosła nas w przestrzenie „Świątyń pustki”, z których mówią do nas „nieme usta korytarzy” i ujmują tajemniczością „zamarłe w zastanowieniu, pytające obrazy”. Lewkowicz dała tym opuszczonym obiektom niejako drugie życie, spróbowała odnaleźć sacrum w panującej tam pustce, tchnęła oddech w te zapomniane przestrzenie. Niektóre z miejsc przywodzą wspomnienia wałbrzyskich obiektów i obszarów miejskich i postindustrialnych — ta sama pustka i to samo zapomnienie (oczywiście w innej konwencji architektonicznej). Zestaw prac wzrusza swą szczerością i doskonałymi kadrami.
Kolejne dwie odsłony fotograficznych poszukiwań Marzeny Lewkowicz ukazały nam Światy Wyobrażone oraz Modeling. Autorka kocha fotografować ludzi — widzi w nich piękno, wobec którego nie potrafi być obojętna. Łatwo nawiązuje kontakt z nowo poznanymi osobami, zaprasza do studia, rozmawia, fotografuje… Światy Wyobrażone to też w dużej części aspekt człowieka, np. ludzie-drzewa, gdzie autorka pokazuje pewną mistyczną więź i zespolenie człowieka z naturą.
Jarosław Michalak
